Sülfatlaşma kısaca, akü plaklarında oluşan korozyondur ve plakların enerji depolamasına engel olur. Sülfat kristalleri deşarj sürecinin doğal bir sonucu olarak elektrolitten ayrılarak plak yüzeyine tutunurlar. Bu tutunma akünün şarj edilmesiyle sona erer ve aynı kristaller plaklardan ayrılarak tekrar elektrolite karışır. Bu çift yönlü hareket, akü şarj ve deşarj olduğu sürece tekrarlanır. Sülfat kristalleri aynı zamanda sülfatlaşma arızasının da kaynağıdır. Eğer kristaller plak yüzeyinde uzun süre kalırsa sertleşmekte ve plaklara daha fazla kaynamaktadır. Bu duruma plaklar işlevlerini (enerji depolama) yerine getirememekte ve sonuçta akü kapasite kaybetmekte, çalışmamaktadır. Akülerin sürekli derin deşarja tabi tutulması ve yüksek çalışma sıcaklığı da sülfatlaşmayı hızlandıran etmenlerdir. Sülfatlaşmayı önleyen en önemli şey akünün deşarj vaziyette bekletilmemesi ve mümkün olduğunca erken (hemen) şarj edilmesidir. Kurşun-Asit akülerde hafıza etkisi (memory effect) yoktur. Bu sebeple şarj için akünün tamamen boşalması beklenmemelidir. Bunun yanında uygun ortam sıcaklığı ve derin deşarjdan kaçınmak, sülfatlaşmanın önlenmesine yardımcı olacaktır.